Niewydolność serca to najczęstsza przyczyna zgonów w naszym kraju — umiera na nią co dziesiąty Polak. Spośród osób w 40. roku życia co czwarty mężczyzna i co piąta kobieta zachoruje na niewydolność serca.Razem z nami dowiesz się więcej o na temat tej śmiertelnej choroby, co pozwoli Ci podjąć skuteczne kroki w celu ochrony siebie i swoich bliskich. Dołącz do naszej akcji! Zadbaj o siebie i swoją rodzinę!
Niewydolność serca to stan spowodowany nieprawidłową strukturą lub nieprawidłowym funkcjonowaniem serca.
Najczęściej wynika z uszkodzenia mięśnia sercowego lub jego zastawek. Mięsień sercowy traci możliwość przepompowywania odpowiedniej do zapotrzebowań organizmu ilości krwi. Co za tym idzie, narządy nie otrzymują wystarczającej dla prawidłowego funkcjonowania dawki tlenu i składników odżywczych, czyli wszystkich substancji, które krew transportuje. Zmniejsza to znacznie wydolność wysiłkową organizmu.
Szacuje się, że w Polsce taki typ niewydolności serca dotyczy około 3,2% populacji (1,24 miliona osób).
Ze względu na czas trwania i szybkość narastania objawów wyróżniamy:Przemijającą niewydolność serca – objawy występują w ograniczonym przedziale czasowymPrzewlekłą niewydolność serca – objawy trwają przynajmniej 4 tygodnieOstrą niewydolność serca – gwałtowne pojawienie się lub pogorszenie już istniejących objawów przedmiotowych i podmiotowych, stan wymagający pilnej hospitalizacji i natychmiastowego podjęcia czynności medycznych
Ze względu na upośledzoną czynność hemodynamiczną mięśnia sercowego wyróżniamy:Skurczową niewydolność serca (wspomniane 1,24 mln osób)Rozkurczową niewydolność serca (szacowane na dodatkowe 10 mln osób w Polsce)
Ze względu na dominujący zespół objawów zastoju w krążeniu małym lub dużym wyróżniamy:Prawokomorową niewydolność sercaLewokomorową niewydolność sercaObukomorową niewydolność serca
Liczba chorych z niewydolnością serca rośnie. Szacuje się, że w ostatnich dekadach zwiększyła się ona dwukrotnie. Niektóre fachowe źródła mówią wręcz o epidemii niewydolności tego narządu.Chociaż postępy w farmakoterapii i liczne nowe leki pozwalają zarówno na wydłużenie życia chorych, jak i na znaczną poprawę jego jakości, w Polsce liczba hospitalizacji spowodowanych zaostrzeniem omawianej choroby jest jedną z najwyższych w Europie.Należy także zaznaczyć, że częstość występowania niewydolności serca zależy od wieku. I tak w ogólnej populacji jest to 1-2%, ilość pacjentów po 75 roku życia jest jednak znacznie wyższa, natomiast w przedziale wiekowym 70-80 lat jest to nawet 20% pacjentów.Dane epidemiologiczne z różnych źródeł są nieco rozbieżne, na ich podstawie możemy powiedzieć, że w Polsce na niewydolność serca typu skurczowego cierpi około 1,24 miliona osób.
Niewydolność serca mogą wywołać:
(znana jako choroba wieńcowa czy w nowszej nomenklaturze - przewlekłe zespoły wieńcowe), której następstwem bywa zawał mięśnia sercowego (w nowszej nomenklaturze – ostry zespół wieńcowy); oba te czynniki mogą doprowadzić do niewydolności serca
Schorzenia spowodowane patologiczną przebudową mięśnia sercowego
(np. POCHP), nadczynność tarczycy, ciężka niedokrwistość
występujące nawet u bardzo młodych ludzi, np. w wyniku infekcji wirusowej, bagatelizowania objawów grypy, paragrypy i innych zakażeń, a nawet, o czym wie mało osób, powikłań bakteryjnych np. nieleczonej próchnicy zębów
Przewlekła niewydolność serca jest chorobą postępującą. Leczenie ma charakter objawowy, spowalniaj rozwój choroby i poprawiaj komfort życia pacjenta, nowoczesne leki i technologie lecznicze przedłużają również życie i zmniejszają ryzyko zgonu w tej jednostce chorobowej.
Odpowiednia farmakoterapia i eliminowanie negatywnych czynników wpływających na rozwój choroby może przynosić pozytywne efekty.
Niezwykle istotne są: kontrola ciśnienia tętniczego krwi, glikemii, stężenia lipidów we krwi, rzucenie palenia, pozbycie się nadwagi i utrzymywanie prawidłowej masy ciała, właściwe odżywianie, aktywność fizyczna.
Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku, gdy przyczyną niewydolności są anatomiczne wady serca.
Niekiedy konieczne jest wszczepienie elektrody stymulującej i wspomagającej czynność elektryczną serca lub kardiowertera-defibrylatora, a w najcięższych przypadkach -wszczepienie sztucznych komór lub przeszczep serca.
Regularne wizyty w celu kontroli stanu zdrowia i jego zmian.
Tak, aby uwzględnić czas na odpoczynek i dostosowanie się do warunków panujących w miejscach docelowych.
Obserwowanie własnego samopoczucia oraz jego zmian, w razie niepokojących objawów szybka konsultacja z lekarzem.
Zapobieganie zarówno nadwadze, jak i niedożywieniu, co jest możliwe, zwłaszcza że niewydolności serca może towarzyszyć utrata apetytu, a niedobory pokarmowe źle wpływają na stan serca, przyczyniają się również do zmniejszenia odporności i do podatności na powikłania poinfekcyjne, które powodują m.in obniżenie funkcjonowania mięśni, w tym mięśnia sercowego
Należy pamiętać o znacznej zawartości soli w gotowych daniach przekąskach, sosach, wędlinach, serach; dobowa dawka soli nie powinna przekraczać 2 g (1 łyżeczka to około 6 g).
Dostosowana do stanu zdrowia i zaleceń lekarza prowadzącego.
Przeciw grypie, pneumokokom i wirusowi SARS-CoV-2
Właściwe nawodnienie organizmu jest niezbędne, jednak zbyt duża ich ilość może pogłębiać zastój krwi poprzez zwiększenie jej objętości, zatem optymalna ilość to 1,5 do 2 litrów na dobę ze zwiększeniem ilości w wypadku wystąpienia biegunki lub wymiotów czy narażenia na wysokie temperatury.
lekkiej ale pełnowartościowej, unikanie nadmiernej ilości tłuszczów zwierzęcych i cukru, spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, ryb; w diecie należy również uwzględnić zalecenia dietetyczne dla chorób współistniejących
JM Rektor Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Specjalista w zakresie kardiologii, interny, hipertensjologii i farmakologii klinicznej. Autor lub współautor ponad 500 publikacji z zakresu medycyny indeksowanych w bazie MEDLINE oraz cenionych podręczników medycznych. Były Prezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i były redaktor naczelny pisma „Kardiologia Polska”. Aktualnie Prezes Polskiego Towarzystwa Postępów Medycyny – Medycyna XXI. Sklasyfikowany na 6. Miejscu tegorocznej Listy Stu najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie tygodnika “Puls Medycyny”.
Zajmuje się diagnostyką i leczeniem nadciśnienia tętniczego, hipercholesterolemii, choroby wieńcowej, zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca i innych schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Szczególne obszary zainteresowań to ciężka hipercholesterolemia, farmakoterapia kardiologiczna, hipertensjoonkologia.
Posiada prestiżowy europejski tytuł – FESC – Fellow of European Society of Cardiology, przyznawany kardiologom, którzy wykazali się wybitnymi dokonaniami klinicznymi, badawczymi, organizacyjnymi lub edukacyjnymi na terenie Europy.